Eerste bevolking.
De eerste inwoners van Madagaskar waren mogelijk geen Afrikanen, maar wel Maleisiërs en Indonesiërs, die 6400 km verder woonden. De overgrote meerderheid van de bevolking stamt dan ook van deze mensen af. Men vermoedt dat deze mensen via de kusten van Oost-Afrika uiteindelijk op Madagaskar terechtkwamen. Ze namen ook hun eigen voedsel mee, vandaar dat nu nog steeds rijst het belangrijkste voedsel van de Malagassiërs is. Na een turbulente geschiedenis (met vele moordpartijen en oorlogen) is de bevolking verdeeld in 18 stammen, met als belangrijkste stam de Merina.
De eerste Europeanen arriveerden onder Portugese vlag in het jaar 1500 op Madagaskar. Dat Madagaskar bestond, was al lang voordat deze Europeanen arriveerden opgetekend door Marco Polo en door Arabische cartografen. In de eeuwen die volgden probeerden Portugezen, Hollanders en Engelsen zich vaak tevergeefs permanent op het eiland te vestigen.
Frederik de Houtman bezocht het eiland op zijn reis naar Java en merkte de taalkundige overeenkomst tussen beide gebieden op in zijn Spraeck ende woordboeck inde Maleysche ende Madagaskarsche talen, uitgegeven in 1603.
Historische kaart van Madagaskar.
Economie
Een groot deel van de bevolking van Madagaskar bestaat uit landbouwers die voornamelijk rijst verbouwen, maar ook maïs, aardappelen en groenten. Landbouwers maken daarbij gebruik van zeboes, die ze ook houden voor de melkproductie. Zeboevlees wordt echter weinig gegeten. Zeboes worden meestal alleen geslacht voor bepaalde rituelen zoals begrafenissen. Andere bronnen van inkomsten zijn voornamelijk de visserij, de mijnbouw (voornamelijk saffier, grafiet, chromiet, bauxiet en kolen) en het toerisme. De industrie van Madagaskar produceert voornamelijk zeep, bier, leer, suiker, textiel, glaswerk, papier, petroleum en verwerkte vleesproducten.
Door grootschalige ontbossing kan het eiland Madagaskar niet genoeg drinkwater en voedsel produceren voor de bevolking. Dit is de grootste oorzaak van de armoede in het land; 70% van de bevolking leeft onder de armoedegrens.
Onderwijs
Malagassische kinderen worden al op jonge leeftijd onderwezen in hun plichten en zaken die verboden zijn. Bij dit onderwijs wordt ook de nadruk gelegd op het respect dat de kinderen hun ouders en de overleden voorouders moet betonen. Hierbij wordt onder andere gebruikgemaakt van legendes die verhalen, hoe ongehoorzame kinderen door hun ouders of overleden voorouders worden vervloekt. Het gedrag van een kind wordt verklaard aan de hand van vintana, het lot afhankelijk van de stand van de hemellichamen. Bij ongewenst gedrag van een kind kan de hulp van een astroloog worden ingeroepen die het vintana zal trachten te beïnvloeden.
In Madagaskar zijn kinderen leerplichtig van de leeftijd van 6 tot 14 jaar, maar in sommige dunbevolkte gebieden wordt hier niet altijd aan gehouden. Sinds de onderwijsvernieuwingen in 1972 is het alfabetisme in Madagaskar gedaald tot 20 procent in 1991. In 1966 was dit nog 72 procent. Of een Malagassiër hoger onderwijs zal volgen ligt ten dele aan het feit of dit financieel haalbaar is voor zijn ouders.
De vlag van Madagaskar werd aangenomen op 14 oktober 1958. De kleur groen staat voor de kustbewoners van het land, terwijl de kleuren rood en wit staan voor de Zuidoost-Aziatische afkomst van een groot deel van de bevolking. Deze kleuren zien we dan ook terug op veel vlaggen van Oost- en Zuidoost-Aziatische landen.
Religie
Afbeeldingen Madagaskar.
Maak jouw eigen website met JouwWeb